Genç Akademisyenlerden Başbakan'a Yanıt

#144: Hakan KIRAL - pehhhh

peh. sizde yiyecek kafa da kalmamış, hepsini teslim etmişsiniz.

abd başkanı başkan olabilmek için incil'e el basıyor, biz de küçük amerika olarak aynı naneyi yemeliyiz. öyle mi?

burası ne müslüman, ne de özgür bir ülke. amerikancık söylemlerini ne de çabuk ezber etmişsiniz. ülke müslüman olmaz, birey müslüman olur. tıpkı bireyin değil kurumların laik olabileceği gibi. ayrıca müslümanlık da sünnî islam'dan ibaret değildir. siyasi parti başkanı olmakla, başbakan olmak arasında fark vardır. eğer bir devletin başbakanı, hükümetinin haddine olmayan bir şekilde sünnî müslüman bir nesil yetiştirmek arzusunu utanmadan, sıkılmadan dile getirebiliyorsa, bu ülkenin özgür olduğunu iddia etmek tam bir komedidir. biz gülmüyoruz, güldürmeyin.

genç nesil doğru düzgünse, yamultmaya çalışmanın manası yok. madem "sizin" doğru düzgününüz ile "bizim" doğru düzgünümüz arasında fark var, çocuklarımızdan elinizi çekin. herkes haddini bilsin, herkes kendi işine baksın.

metnin içerisinde başörtüsüne yönelik hiçbir karşıt açıklama olmamasına rağmen hâlâ bunu dile getirmeniz olsa olsa hastalıktır. psikolojide adı da var, tedavisi de. ilk adım kabullenmek. biz akademisyenler her sabaha karşı evimizin basılacağının huzursuzluğuyla uykusuz kalıyoruz, bu huzursuzluğumuzun haklı gerekçeleri var. ama siz rahat olun. akp'ye tapınmayan herkesi düşman bellerseniz, geceleri uyku uyuyamazsınız. size de yazık, sizin de huzura ihtiyacınız var. hepimiz gibi.

güzel ülkemin önünü kapatanlara müsade etmemek öncelikle vatandaş olarak birincil görevimdir. lütfettiğiniz şans dileklerinizi kabul etmiyorum, çünkü bu işin şansla ilgisi yok. yalnızca bindiğiniz trende oturduğunuz koltuğa dikkat etmenizi öneririm. ters koltuğa binerseniz, tren ileri gidiyormuş gibi görünür, aldanırsınız.

daha da geç olmadan, ineceğiniz istasyonu kaçırmamanız dileğiyle.